Σελίδες

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ίσως εξανεμίστηκε κάθε δυναμική



Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η όλη συζήτηση για την δημιουργία μιας κυβέρνησης κοινής αποδοχής, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει χαθεί κάθε λογική. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για την σύνθεση, τις αρμοδιότητες και την χρονική περίοδο αυτού του νέου κυβερνητικού σχήματος, αλλά κανένας δεν παραγνωρίζει την αναγκαιότητα του να δοθεί μια λύση πάραυτα. Η χρονική περίοδος είναι εξαιρετικά κρίσιμη καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν να χάνουν την υπομονή τόσο με την κυβέρνηση αλλά και με την αντιπολίτευση. Πληθαίνουν επίσης, πλέον οι φωνές που μιλούν για έξωση της Ελλάδας από το Ευρώ ή έστω αποχώρηση της, ενώ η πολυθρύλητη πλέον 6η δόση φαντάζει όλο και πιο μακρυά. Γι' αυτό όπως όλα δείχνουν οι κ. Παπανδρέου και Σαμαράς είτε το θέλουν είτε όχι. θα πρέπει να φτάσουν σε ένα συμβιβασμό.
Όσο όμως διατηρείται αυτό το κλίμα αντιπαράθεσης και αβεβαιότητας, το μόνο σίγουρο είναι ότι όποια λύση κι αν δοθεί θα έχει χάσει ήδη κάθε δυναμική. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως μια λύση, όποια κι αν είναι αυτή θα προσφέρει την απαραίτητη σιγουριά όχι μόνο στον κόσμο που παρακολουθεί αλλά και στους Ευρωπαίους ηγέτες που δείχνουν πλέον ότι την απαιτούν.
Πως μπορούμε όμως, να περιμένουμε μια καλύτερη μέρα όταν η ενδεχόμενη συμφωνία έχει γίνει σήριαλ στους τηλεοπτικούς μας δέκτες; Μπορούμε να πούμε με σιγουριά να αναμένουμε από μία τέτοια συμφωνία ότι θα φέρει ένα τέλος στην αβεβαιότητα; Τι αποδοχή και τι προοπτική μπορεί να έχει μια συμφωνία που έχει έρθει μέσα από μια τέτοια διαδικασία;
Το θέμα αυτή την στιγμή είναι ότι η όλη διαδικασία, θυμίζει την κοινότυπη χειραψία μεταξύ ποδοσφαιριστών υπό το βλέμμα του διαιτητή μετά από μια αψιμαχία. Όπως συμβαίνει συχνά, παρουσιάζονται μπροστά στον διαιτητή μετανοημένοι έχοντας δώσει ένα τέλος στην παρεξήγηση, για να γλιτώσουν μια πιθανή επίπληξη ενώ όλοι ξέρουμε ότι στην αμέσως επόμενη φάση θα ξαναρχίσουν τις κλωτσιές. Αυτό όπως είναι λογικό είναι εναντίων των συμφερόντων των ίδιων των δύο ηγετών,των κομμάτων τους του πολιτικού κόσμου αλλά πέρα από αυτά, κυρίως της χώρας. Είναι σχεδόν βέβαιο πλέον ότι η συναινετική κυβέρνησης όπως κι αν αυτή διαμορφωθεί (αν διαμορφωθεί στο τέλος) δεν θα έχει την δυναμική που θα ανάμενε κανείς.

4 σχόλια:

  1. Φαγώθηκε τόσα χρόνια ο έλληνας πολίτης με τις κυβερνήσεις συνεργασίας, παρόλο που η πρότερη εμπειρία μας ήταν τραυματική... Λες να καταφέρουν τώρα να ξεπεράσουν οι πολιτικοί μας τον άθλιο εγωτισμό τους για το καλό της χώρας μας;
    Οι πολιτικοί που έχουμε είναι από τα σπλάχνα μας, εμείς τους ψηφίζουμε, από εμάς προέρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή Άννη ευχαριστώ για το σχόλιο σου (είναι και το πρώτο του μπλογκ). Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι νιώθω ότι ενώ το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν κάτι που θα έδινε μια ευκαιρία να αναπτερωθούν οι ελπίδες του λαου για σωτηρία της χώρας, αυτό κάπου χάθηκε στις διαβουλεύσεις.Άποψη μου φυσικά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή αρχή. Συμφωνώ με τις περισσότερες από τις απόψεις σας. Θα σας διαβάζω.
    Έγινα και μέλος του blog σας.
    Γιώργος Καπελλαρής
    Πολιτική επικοινωνία

    ΑπάντησηΔιαγραφή